CONTES FABLES ET LEGENDES

Ce matin , j'ai trouvé ce commentaire sur mon blog , je tiens à remercier

pour ce joli conte....

Opowieść wigilijna Oli
O Wilczusiu, co chciał w nocy siusiu

Była głęboka noc. Normalnie, przytuliłabym się do Wilczusia, obróciła na drugi bok i poszła dalej smacznie spać. No jeszcze tylko zerknęłabym na lampkę w kształcie gwiazdy, czy aby na pewno pali się na komodzie. Ale to zwykła noc nie była... Przecież już dziś jest Wigilia! A na Wigilię, wiadomo – PREZENTY POD CHOINKĄ! Prosto od Mikołaja!
Ale zaraz, zaraz. Gdzie moja lampka? Coś świeci wyraźnie, ale to nie moja lampka...
Ścisnęłam mocno Wilczka i odważnie wygrzebałam się spod kołdry. No dobra, wcale nie odważnie, ale przecież Wilczuś był ze mną, więc nic złego się stać nie mogło.
Krok po kroku podeszłam po cichutku do okna. To co tak świeciło, to była przepiękna gwiazda z długim ogonem. Zaraz, zaraz, Tata mówił, że takie gwiazdy to pamflety, czy komplety, bo na pewno nie kotlety... Aaaa, komety! Wilczuś jak zwykle ma rację!
No więc ta kometa, zupełnie jakby do mnie mówiła: "Olka, zakładaj buciki, kurtkę, czapkę i szalik i szybko biegnij za moim ogonem!" No już prawie czapkę zakładałam, gdy nagle usłyszałam zdziwiony, zaspany głos Taty: "Oluś, Misiu, co Ty robisz???" No i jak tu Tacie wytłumaczyć??? Już chciałam powiedzieć, że Wilczuś chce siusiu i chciałam go wyprowadzić, gdy zobaczyłam, że Tata jakoś tak dziwnie patrzy za okno. Nagle przykuca przy mnie i mówi szeptem: "Oluś, czy nie wydaje Ci się, że Wilczusiowi chce się siusiu? Może go wyprowadzimy na spacerek?" Nie mogłam uwierzyć, ale już po chwili oboje z Tatą opatuleni w ciepłe kurtki, czapki i szaliki wymykaliśmy się na paluszkach z domu. Ciiiii, żeby tylko Mama się nie obudziła, bo będzie afera... Jej żadna gwiazda czy kometa nie przekona...
Jak tylko wyszliśmy z domu, szybko pobiegliśmy do pobliskiego lasu, gdzie sięgał najdłuższy warkocz komety. Trochę się bałam, ale od razu poczułam ciepłą dużą rękę Taty, a pod kurtką Wilczek zastrzygł uszami. Od razu wszelkie lęki uciekły, zwłaszcza że zaraz za pierwszymi drzewami ukazała się nam piękna polana. Cała oświetlona srebrzystym ogonem gwiazdy. Na środku polany stała przepiękna, cała błyszcząca od bombek, łańcuchów i świecidełek choinka. Przepiękna! Nigdy tak pięknej nie widziałam. Nawet Wilczek wychylił się zza kołnierza i otworzył ze zdziwienia pyszczek.
Krok za krokiem, podchodziliśmy z Tatą coraz bliżej choinki. Śnieg skrzypiał nam pod butami, a srebrzyste płatki śniegu spadały nam na nosy i rzęsy. Gdy podeszliśmy bliżej, zobaczyliśmy, że pod choinką jest cała masa prezentów! Dla Mamy, dla Taty, dla mnie, dla Wilczka, dla mojej Siostry Ady, a nawet dla Dziadków i Babć. Nie mogłam uwierzyć! Zaczęłam wołać do Taty: "Tato, Tato to na pewno dla nas zostawił tu Święty Mikołaj!! Musimy wszystkich zaraz zwołać i będziemy razem świętować!". Ale Tata przypomniał mi, że jest środek nocy, a my jesteśmy na środku lasu! Zrobiło mi się bardzo smutno... Przecież nie mogliśmy zabrać choinki i tych wszystkich prezentów do domu! Nie damy rady! A do tego jeszcze zaczął padać coraz silniejszy śnieg. O nie, zasypuje prezenty! I choinkę.... I wtedy się obudziłam! Czułam jakby Wilczek polizał mnie mokrym językiem w nos. Nie mogłem uwierzyć, że to wszystko tylko mi się przyśniło...
I wtedy usłyszałam dziwne hałasy z salonu. Co tam się dzieje? Ktoś się krząta po kuchni? I co tak ślicznie pachnie??
Szybko wyskoczyłam z łóżka i pobiegłem do salonu. Przywitała mnie uśmiechnięta Mama, wyjmująca z piekarnika coś przepięknie pachnącego. I wtedy zobaczyłam TO! W rogu pokoju stała piękna choinka! Cała lśniąca od bombek, łańcuchów i świecidełek! Ale niespodzianka! A pod choinką prezenty! Jak to możliwe? Skąd ona się tu wzięła???
I wtedy zobaczyłam, że wokół Taty butów w przedpokoju lśni wielka kałuża... Ach ten Tata!
Zostało już tylko zadzwonić po Dziadków i założyć moją nową piękną suknię Kopciuszka. To będą wspaniałe święta!!

Aleksandra Stryjecka, Maciej Stryjecki

Warszawa, dn. 16 grudnia 2018 r.

TRADUCTION :

Ola conte de Noël
À propos de Wilczek,ma chienne , elle voulait faire pipi la nuit....

C'était une nuit profonde. Normalement, je me serrais contre Wilczek, et je m'endormais bien. Eh bien, regardons la lampe en forme d'étoile, ou celle qui brûle sur la commode. Mais ce n'était pas une nuit ordinaire ... C'est la veille de Noël aujourd'hui! Et pour la veille de Noël, c'est connu - CADEAUX pour tout le monde Tout droit de chez le père Noël!
Mais attendez une minute. Où est ma lampe? Quelque chose brille clairement, mais ce n'est pas ma lampe ...
J'ai serré Wilczek fort et j'ai sorti hardiment de dessous la couette. D'accord, pas hardiment, mais après tout, Wilczek était avec moi, donc rien de mauvais ne pouvait arriver.
Pas à pas, j'ai marché silencieusement jusqu'à la fenêtre. Ce qui brillait si, était une belle étoile avec une longue queue. Attendez une minute, papa a dit que de telles étoiles sont des comètes, bien sûr pas des côtelettes ... Aaaa, des comètes! Papa a toujours raison!
Eh bien, cette comète, comme si elle me parlait: "Bon, mets tes chaussures, ta veste, ton bonnet et ton écharpe et cours vite derrière ma queue!" Eh bien, j'ai presque mis mon chapeau quand tout à coup j'ai entendu la voix surprise et somnolente de papa: "Olaś, Misia, que fais-tu ???" Eh bien, comment peux-tu expliquer pourquoi? Je voulais déjà dire que Wilczek voulait faire pipi et je voulais le faire sortir quand j'ai vu que papa avait l'air si étrange à la fenêtre. Soudain, il me prend dans ses bras et dit dans un murmure: "Aïe, tu ne penses pas qu'elle veut faire pipi ta Wilczek? Peut-être que nous allons la promener?" Je ne pouvais pas le croire, mais après un certain temps, enveloppés dans une veste, un chapeau et une écharpe chaudes, nous nous sommes échappés de la maison. Chut, laisse maman dormir, car il y aura un scandale ... Aucune étoile ni comète ne la convaincra ...
Dès que nous avons quitté la maison, nous avons rapidement couru vers la forêt voisine, que la plus longue queue de la comète a atteint. J'avais un peu peur, mais j'ai immédiatement senti une grande main chaleureuse de mon père et, sous la veste, Wilczek a levé ses oreilles. Immédiatement, toutes les peurs se sont envolées, surtout qu’une belle clairière nous est apparue juste derrière les premiers arbres. Tout illuminée par la queue d'argent de l'étoile. Au milieu de la clairière se trouvait un bel arbre de Noël tout brillant, composé de boules, de boules et de guirlandes. Magnifique! Je n'ai jamais vu une si belle beauté. Même Wilczek s'est penché sur le col et a regardé avec étonnement.
Pas à pas, nous avons approché avec papa de plus en plus près du sapin de Noël. La neige craquait sous nos chaussures et des flocons de neige argentés nous tombaient sur le nez et les cils. Lorsque nous nous sommes approchés, nous avons vu que sous le sapin de Noël, il y a beaucoup de cadeaux! Pour maman, pour papa, pour moi, pour Wilczek, pour ma soeur Ada, et même pour les grands-parents et grand-mère. Je ne pouvais pas y croire! J'ai commencé à appeler papa: "Papa, papa, c'est définitivement le Père Noël ici pour nous ici! Nous devons réunir tout le monde et nous allons célébrer ensemble!". Mais papa m'a rappelé que nous sommes au milieu de la nuit et que nous sommes au milieu de la forêt! Cela me rendait très triste ... Nous ne pouvions pas emporter le sapin de Noël et tous ces cadeaux chez nous! Nous ne pouvons pas le faire! Et de plus en plus de neige a commencé à tomber. Oh non, c'est trop de cadeaux! Et un arbre de Noël .... Et puis je me suis réveillée! Je  sentais  Wilczek qui me léchait avec sa langue humide sur le nez. Je ne pouvais pas croire que tout rêvait de moi ...
Et puis j'ai entendu des bruits étranges dans le salon. Que se passe t-il Quelqu'un s'affaire autour de la cuisine? Et quoi de si beau?
Je sautai rapidement du lit et couru au salon. Une maman souriante m'a salué, sortant du four quelque chose de joliment parfumé. Et puis j'ai vu CECI! Il y avait un bel arbre de Noël dans le coin de la pièce! Tous scintillent de boules, de guirlandes et de bibelots! Mais une surprise! Et dessous les cadeaux du sapin de Noël! Comment est-ce possible? comment sont ils arrivés ici?
Et puis j'ai vu une grande flaque d'eau qui brillait autour des chaussures de papa dans le couloir ... Ah, ce papa!
Tout ce que je devais faire était d'appeler les grands-parents et de mettre ma nouvelle belle robe Cendrillon. Ce sera un super Noël !!

Aleksandra Stryjecka, Maciej Stryjecki

Varsovie, daté 16 décembre 2018